‎گردشگری و صلح، دو بال و یک آرزو

‎مفهوم صلح در پارسی قدیم به معنای آشتی است اما مفهوم آن به عنوان یک آرمان جهانی تلقی می شود فلسفه واقعی صلح در دهه‌های گذشته به عنوان رویایی است که به‌خاطر بعضی زیاده‌خواهی‌های قدرت‌های جهانی هنوز محقق نشده است.

یکی از راهکار تحقق این مهم توجه به مقوله گردشگری است که در دنیای امروزی به عنوان یک پدیده مهم اجتماعی و اقتصادی محسوب می شود. گردشگران در واقع با سفر کردن و آشنایی با فرهنگ، سنن، آداب و رسوم ملل دیگر به دنبال ایجاد روابط دوستانه هستند.

‎‎حملات یازدهم سپتامبر 2011 به ایالت متحده امریکا و بمب گذاری کنسرت آریاناگرانده در 22 مه 2017  منچستر بریتانیا به نوعی از فضای شکننده جامعه جهانی حکایت دارد. جهانی که با تمام پیشرفت های فناوری نیازمند تقویت روابط بین ملل مختلف از طریق تقویت تعاملات جوامع بشری است یکی از مهمترین راه های تقویت تعاملات جوامع بشری بحث توسعه گردشگری و تعامل بین فرهنگ ها خواهد بود.

در تایید این مهم مونیر بوشناکی مدیر سابق مرکز میراث جهانی در اجتماع جهانی فرهنگ‌ها که در سال ۲۰۰۴ میلادی برگزار شد، به نقش و تاثیر گردشگری در به وجود آمدن مکان‌هایی جهت روشن‌سازی فرهنگ‌ها اشاره و به وضوح اعلام داشت که نتیجه‌ی این نوع گردشگری، شکلی از گفتگوی بین فرهنگی است که پایان آن به صلح و آسان شدن راه و مسیر توسعه‌ی پایدار ختم خواهد شد.

  امروزه دیپلماسی فرهنگی به عنوان پارامتری موثر بر روابط دیپلماتیک بین کشور ها است گیفورد مالون نویسنده مشهور مسائل حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی آمریکا از آن به عنوان معماری یک بزرگراه دوطرفه به منظور ایجاد کانال هایی برای معرفی تصویر واقعی و ارزش های یک ملت و در عین حال، تلاش برای دریافت درست تصاویر واقعی از سایر ملتها و فهم ارزشهای آنها یاد می کند.   

گردشگری به عنوان مولفه تاثیرگذار بر روابط بین الملل و دیپلماسی فرهنگی از مهمترین عوامل ایجاد صلح در کشور های جهان محسوب می شود. از  همین رو سال ۱۹۸۰، سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد هر ساله روز ۲۷ سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می‌گیرد. اساسنامه این روز در تاریخ ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۷۰ به تصویب سازمان جهانی گردشگری رسید.

در ادامه این سیاست ها در سال ۱۹۸۶ موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری (IIPT) با این نگرش تاسیس شد تا صنعت گردشگری را به عنوان اولین صنعت صلح جهانی معرفی کند.

گردشگری در واقع از طریق درک متقابل افراد، آشنایی با فرهنگ ها، سبک های زندگی و در نهایت به نزدیکی انسان ها و رسیدن به هدف بزرگتر یعنی صلح منتج می شود. سابقه مطالعات گردشگری به عنوان ابزاری برای اشاعه صلح  بر می گردد به سال 1975 یعنی زمانی که کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا در هلسینکی فنلاند برگزار شد.

سازمان ملل متحد روز ۲۱ سپتامبر مصادف با ۳۰ شهریور را روز جهانی صلح اعلام کرده‌است. این تاریخ در پنجاه‌ و هفتمین جلسه مجمع عمومی انتخاب شد. در گذشته و بر اساس قطعنامه 3667 به تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۸۱ سومین سه‌شنبه سپتامبر، روز بازگشایی جلسات عادی مجمع عمومی به عنوان روز جهانی صلح انتخاب شده بود.

اکنون سهم ایران در گردشگری این پدیده مهم اجتماعی و اقتصادی چه میزان است ؟

در سال 2017 میلادی بیش از 1.3 میلیارد نفر در جهان سفر کرده اند که درآمد این صنعت بزرگ به 1.23 تریلیون دلار رسید. با توجه به ثبات امنیتی ایران در خاورمیانه سهم ایران بنا به اظهارات مدیرکل نظارت و ارزیابی گردشگری در 5 ماهه نخست سال 1397 3 میلیون 140 هزار و 3 نفر بوده که نسبت به مدت مشابه سال 1396 رشد قابل توجهی داشته است که بیشترین جمعیت از کشورهای همسایه ایران بوده اند.

این آمار ها بیانگر آن است که بیش از 3 میلیون نفر از نزدیک با ایران آشنا شده اند و این سفر ها در نهایت به نزدیکی فرهنگ ها و ایجاد روابط دوستانه منتج می شود. اکنون ایران می تواند با برنامه ریزی های استراتژیک در حوزه گردشگری و سهولت ورود گردشگران خارجی علاوه بر تامین منافع ملی، گردشگری را به عنوان عاملی برای ثبات و صلح در خاورمیانه تقویت نماید.

گردشگری و صلح دو بال با یک هدف و آرزو هستند و امروزه عامل ثبات بسیاری از کشور های پیشرفته جهان به شمار می روند.

* مدیر روابط‌عمومی صندوق احیا و بهره‌برداری از بناهای فرهنگی‌تاریخی

انتهای پیام/

کد خبر 1397070436

برچسب‌ها